We hebben met zijn allen het idee dat we harder werken dan ooit tevoren. Naast onze werktijd checken we ook nog onze e-mails op alle mogelijke uren van de avond en nacht en tijdens onze weekends.
Waarom doen we dat? Waarom werken we vandaag de dag zo hard?
Eén idee is dat we het doen simpelweg omdat onze bazen dat willen.
Maar er zijn andere verklaringen. Eén ervan is zo mogelijk nog simpeler: het is er gewoon ingegroeid, door de bedrijfscultuur, de technologie, en de economische voordelen. We doen het omdat we gewoon meedrijven met de stroom, zoiets.
En er is ook een psychologische uitleg: we werken zo hard omdat we hiermee voldoen aan innerlijke noden en drijfveren, zoals ambitie, hebzucht, plezier, angst, schuldgevoel, trots, plichtsbesef enzovoort.
Sommige van die drijfveren zijn negatief, maar velen zijn ook positief. Onderzoekers hebben trouwens vastgesteld dat ons werk minder stresserend is dan ons thuisleven. Voor sommigen is werk dus een fijne plek, waar ze controle hebben en zelfvertrouwen ervaren.
De vraag is dus niet zozeer wiens schuld het is dat we zo hard en veel werken. Interessanter is om ons af te vragen of het werkt. Is het zinvol om zoveel uren te kloppen? Krijgen we echt meer dingen gedaan en verbetert onze productiviteit?
Er is heel wat onderzoek hierover verricht, en dat wijst allemaal in dezelfde richting: wat ook onze redenen zijn om veel uren te kloppen, het helpt ons niet.
Om te beginnen creëren we niet meer output. Zo is er een bekend onderzoek van professor Erin Reid, waarin managers het verschil niet konden vaststellen tussen werknemers die 80 uur werkten per week en werknemers die deden alsof. Meer nog, professor Reid kon geen bewijs vinden dat de werknemers die eerlijk toegaven dat ze minder werkten, ook minder realiseerden, of omgekeerd: dat de overwerkers méér realiseerden.
Er is veel bewijs dat overwerk niet gewoon neutraal is, het is ronduit schadelijk. Schadelijk voor ons, en voor de bedrijven waarvoor we werken. Fins onderzoek legde een heleboel gezondheidsproblemen bloot die veroorzaakt kunnen worden door overwerk en de stress die dat met zich meebrengt, zoals slaapstoornissen, depressie, alcoholmisbruik, diabetes, geheugenproblemen en hartziekten.
Daarnaast zijn er ook sluipender effecten, die even nefast zijn voor ons werk: overwerk, en de stress en uitputting die het met zich meebrengt, maakt het voor ons moeilijker om lichaamstaal te lezen, mensen in te schatten en onze eigen emoties te reguleren, vaardigheden die we in de hedendaagse bedrijfscontext vaak gebruiken.
Zelfs wanneer je je werk leuk vindt en vrijwillig meer uren werkt, is de kans groter dat je fouten gaat maken wanneer je moe wordt. En de meesten onder ons zijn sneller moe dan we denken. Hoewel veel mensen beweren met 5 of 6 uur slaap rond te komen, geldt dat eigenlijk maar 1 tot 3% van de bevolking. De rest presteert simpelweg slechter. Van elke 100 mensen die beweren dat ze nachtuilen zijn, zijn er maar 5 die het écht zijn.
De conclusie is dus dat meer uren het rendement verminderen. En gek genoeg is dat geen nieuwe ontdekking. Al in de 19de eeuw, toen fabriekseigenaars de werkdagen inkortten tot 10 en later tot 8 uur, waren ze verrast om vast te stellen dat de productiviteit verhoogde, en dat dure fouten en ongevallen verminderden. Dat experiment is meer dan een eeuw later trouwens herhaald door onderzoekers van Harvard Business School, bij kenniswerkers. Het klopte nog altijd: verplichte rust ’s avonds en in het weekend maakte teams van consultants productiever.
Nu, dit alles betekent niet dat je nooit wat langer kan blijven werken. Je doet het alleen beter niet routinematig. Het meeste onderzoek toont aan dat mensen een week of twee 60 uur kunnen werken, om bijvoorbeeld een crisis op te lossen. Maar dat is iets anders dan chronisch overwerk.
Ik raad je dus aan om je werkelijke werkschema eens kritisch te bekijken, en voldoende rust in te bouwen. Twijfel je over je huidige loopbaan? Of wil je een specifieke loopbaankwestie gericht aanpakken? Laten we er samen naar kijken. Stuur me een bericht of maak een afspraak voor loopbaanbegeleiding.